Jest wiele deserów na świecie, nad którymi nie ma co dyskutować, w kwestii tego skąd się wywodzą i z jakim krajem się od razu kojarzą. Myślisz Francja, mówisz Crème brûlée, myślisz Włochy, mówisz Tiramisu, mówisz Polska, myślisz kremówka, czy też makowiec. Oczywiście to jedynie przykłady. Dzisiaj chciałabym wam zaserwować deser, który przeważnie kojarzony jest z Hiszpanią a tak naprawdę hiszpański do końca nie jest. W tym wpisie chciałabym zaznaczyć fakt, że poszukując informacji na temat dzisiejszego dania byłam mocno zaskoczona jego genezą. Dlaczego??? , bowiem okazało się że Flan chodź większości kojarzony z Hiszpanią właśnie, tak naprawdę swoje początki miał za czasów panowania Imperium Rzymskiego, i później pod wpływem licznych migracji i prób udoskonalania przepisu stał się firmowym deserem chociażby Meksyku, choć w wielu miejscach będzie ciągle przypisywany jest jako typowy deser Hiszpanii. Co ciekawe, Francuzi też mają swój "flan" i jest on klasyką cukiernictwa znaną pod nazwą Creme Caramel. Dzisiaj jednakże przyjmiemy, że ów Flan winien jest się kojarzyć nam również z Meksykiem, bo jest tam niemniej popularny aniżeli narodowe Churrosy. No to tyle historycznych nowinek.
Abstrahując od tego wszystkiego powiem wam, że odkąd w ręce wpadła mi płyta z cyklu Podróże marzeń- Meksyk (Chyba dodawane wówczas do Gazety Wyborczej), zakochałam się w ich kuchni jeszcze bardziej. W zasadzie całą kuchnie latynoamerykańską ubóstwiam i cenię za jej różnorodność i bądź co bądź oryginalność. Ogólnie rzecz biorąc obok włoskiej i hiszpańskiej to moja ulubiona kuchnia. Na wymienionej płycie na samym końcu przewodnik miał okazję zaprezentować przepis na "narodowy" deser czyli Flan. Waniliowy, kremowy i ociekający bursztynowym karmelem. Nie jestem łasuchem, ale zawsze mi się marzyło zrobić ten deser. I wiecie, besztam samą siebie za to że tak późno się za to zabrałam, bo ekstrakt waniliowy mam w kuchni zawsze. Gdy tylko mi się kończy od razu dorzucam 2-3 laski świeżej wanilii i uzupełniam alkoholem. Zapewne na dniach też wam zapodam przepis, bo jest on prosty tylko wymagający cierpliwości jeśli chodzi o czas oczekiwania. Niemniej każdemu amatorowi domowych wypieków i deserów zalecam jego przygotowanie. Chyba zanadto się rozpisałam, więc teraz podsumuję i powiem w kilku zdaniach o samej recepturze i wykonaniu.
Mianowicie : Flan będzie pieczony w keksówce w kąpieli wodnej. Najważniejszy jest jednak pierwszy etap czyli właściwe przygotowanie karmelu, bez którego nie można się obejść. Pomyślicie sobie, że przecież karmel to nie jest najłatwiejsza rzecz do przygotowania... Trzymajcie się proporcji i wskazówek a na pewno wam się uda. Karmel nie tylko nada charakter naszemu deserowi, ale też podczas pieczenia zapobiegnie nadmiernemu przypieczeniu po bokach i od spodu. Dlatego ważne jest także pilnowanie czasu podczas gdy karmel będzie stygł. Musimy zdążyć wysmarować boki keksówki cienką warstwą i unikniemy tym samym zgrubiałej tafli karmelu na spodzie, która tak czy inaczej przy wyjmowaniu schłodzonego deseru wypłynie tworząc sos. Jeszcze jeden aspekt, mianowicie cytryna lub sok z limonki. W tym przepisie dodanie kwaśnego soku jest to niezbędne przy robieniu karmelu, gdyż zapobiegnie krystalizacji cukru. Chyba skończyłam moją długą wypowiedź, przejdźmy zatem do właściwego przepisu.
Abstrahując od tego wszystkiego powiem wam, że odkąd w ręce wpadła mi płyta z cyklu Podróże marzeń- Meksyk (Chyba dodawane wówczas do Gazety Wyborczej), zakochałam się w ich kuchni jeszcze bardziej. W zasadzie całą kuchnie latynoamerykańską ubóstwiam i cenię za jej różnorodność i bądź co bądź oryginalność. Ogólnie rzecz biorąc obok włoskiej i hiszpańskiej to moja ulubiona kuchnia. Na wymienionej płycie na samym końcu przewodnik miał okazję zaprezentować przepis na "narodowy" deser czyli Flan. Waniliowy, kremowy i ociekający bursztynowym karmelem. Nie jestem łasuchem, ale zawsze mi się marzyło zrobić ten deser. I wiecie, besztam samą siebie za to że tak późno się za to zabrałam, bo ekstrakt waniliowy mam w kuchni zawsze. Gdy tylko mi się kończy od razu dorzucam 2-3 laski świeżej wanilii i uzupełniam alkoholem. Zapewne na dniach też wam zapodam przepis, bo jest on prosty tylko wymagający cierpliwości jeśli chodzi o czas oczekiwania. Niemniej każdemu amatorowi domowych wypieków i deserów zalecam jego przygotowanie. Chyba zanadto się rozpisałam, więc teraz podsumuję i powiem w kilku zdaniach o samej recepturze i wykonaniu.
Mianowicie : Flan będzie pieczony w keksówce w kąpieli wodnej. Najważniejszy jest jednak pierwszy etap czyli właściwe przygotowanie karmelu, bez którego nie można się obejść. Pomyślicie sobie, że przecież karmel to nie jest najłatwiejsza rzecz do przygotowania... Trzymajcie się proporcji i wskazówek a na pewno wam się uda. Karmel nie tylko nada charakter naszemu deserowi, ale też podczas pieczenia zapobiegnie nadmiernemu przypieczeniu po bokach i od spodu. Dlatego ważne jest także pilnowanie czasu podczas gdy karmel będzie stygł. Musimy zdążyć wysmarować boki keksówki cienką warstwą i unikniemy tym samym zgrubiałej tafli karmelu na spodzie, która tak czy inaczej przy wyjmowaniu schłodzonego deseru wypłynie tworząc sos. Jeszcze jeden aspekt, mianowicie cytryna lub sok z limonki. W tym przepisie dodanie kwaśnego soku jest to niezbędne przy robieniu karmelu, gdyż zapobiegnie krystalizacji cukru. Chyba skończyłam moją długą wypowiedź, przejdźmy zatem do właściwego przepisu.
Składniki :
na karmel :
240 g cukru
80 ml wody
1 łyżka soku z cytryny lub limonki
Na flan:
7 dużych jajek (L)
500 ml mleka 3,2 %
400 g słodzonego mleka skondensowanego (U mnie gostyńskie)
2 łyżki ekstraktu z wanilii
Wykonanie :
1. W pierwszym etapie robimy karmel : Cukier wodę oraz sok z cytryny umieszczamy w garnku. Na tym etapie możemy lekko przemieszać całość by woda zakrywała cukier. Ustawiamy garnek na małym ogniu i gotujemy. Nie mieszamy. Ewentualnie by zapobiec osadzaniu się kryształków cukru na ściankach garnka możemy delikatnie smarować ścianki zimną wodą. Ja swój karmel gotowałam w aluminiowym garnku o pojemności 1,5 L.
NOTKA:(ZAAWANSOWANI POMIJAJĄ)
Ważna uwaga: dla niewprawionych, lub osób po raz pierwszy robiących karmel kilka uwag:
1. Podczas gotowania syropu nie mieszamy. Piana na powierzchni syropu to naturalne zjawisko. Nie zdejmuje się jej, po zdjęciu z ognia i przelaniu zniknie samoistnie.
2. Po co ta cytryna??? Karmel nam się nie skrystalizuje,i nie będzie zanadto twardniał.
3. Pilnujcie czasu. Jeśli jesteś początkujący/a stój jak świeczka :P Przy garnku i patrz co się dzieje. Gdy twój syrop nabiera koloru to znak, że wystarczy chwila nieuwagi by go przypalić. Dlatego obserwuj uważnie gdy twój karmel będzie miał odcień bursztynu dla mniej znających się na kolorach po prostu jasno- brązowy to dla ciebie znak że czas go zdjąć.
Karmel będzie gęsty i dosyć plastyczny wręcz miękki.
2.Gdy karmel osiągnie pożądany kolor przelewamy go do keksówki(Wymiary mojej: 25cm x 12cm x 5 cm. Czyli taka standardowa. ). Zostawiamy na chwilę. Gdy karmel zaczyna lekko tężeć ale wciąż pozostaje płynny pędzelkiem smarujemy wszystkie (4) ścianki, pozostawiając cienką warstwę. Ta na dnie może być nieco grubsza. Odstawiamy do zastygnięcia w temperaturze pokojowej.!!! Nie wkładamy do lodówki!!! Karmel nam nie stężeje tylko zamieni się w syrop.
3. W czasie gdy karmel stygnie przygotowujemy bazę (serce) naszego flanu. Jajka, mleko, ekstrakt oraz mleko skondensowane umieszczamy w wysokim naczyniu i mieszamy jedynie do połączenia. Nie ubijamy i nie miksujemy za długo. Wystarczy że będziemy mieć aksamitną jednolitą żółciutką masę. Masa ma być płynna. Wylewamy ją ( ja robię t przy pomocy dzbanka) na stężały karmel.
4. Keksówkę ustawiamy w większej formie . A tę wypełniamy wodą tak by sięgała mniej więcej do połowy naszej keksówki. Wierzch keksówki dokładnie i szczelnie zakrywamy folią aluminiową. Folia zapobiegnie spieczeniu się flanu z wierzchu, więc absolutnie nie zapomnijcie o niej.
5. Wstawiamy całość do piekarnika nagrzanego do 160 st C. Pieczemy przez 55 minut -1 godziny.
Wyjmujemy i studzimy. Umieszczamy w lodówce na minimum 8 godzin a najlepiej na całą noc.
Czy warto się tak poświęcać??? TAK, bo to deser niebiańsko pyszny.
Wygląda wyśmienicie :) Pewnie bym go zrobiła, lecz mam zepsuty piekarnik :(
OdpowiedzUsuńCóż... może jak go naprawisz będziesz miała okazję go przyrządzić.
UsuńWygląda pysznie, ale brzmi jak przepis dla zaawansowanych. :P
OdpowiedzUsuńPrzepis jest z kategorii nie taki diabeł straszny jak go malują, choć wymaga pewnych umiejętności. Trzymanie się wskazówek to podstawa dla tych co nie mieli jeszcze z nim doczynienia. Warto podjąć wyzwanie
UsuńPrzepis brzmi skomplikowanie, ale ślinka pociekła, zapiszę sobie i może się skuszę :)
OdpowiedzUsuńWarto wypróbować jest bardzo smaczny
UsuńNie znam tego deseru. Ciekawostka do wypróbowania.
OdpowiedzUsuńPolecam !
OdpowiedzUsuńWitam bardzo ciekawy przepis i też tak na pewno smakuje, mam ochotę go zrobić, chociaż obawy są czy się uda, mam pytanie czy blaszka powinna być wypełniona gorącą wodą, czy zimną, a keksówki przed wlaniem karmelu nie smarujemy? Pozdrawiam cieplutko i bardzo dziękuję za tak niepowtarzalny przepis Gabrysia
OdpowiedzUsuńDroga Gabrysiu. Blaszkę można wypełnić wrzątkiem (ja tak robię), lub zimną wodą. To w jakiej temperaturze jest woda nie ma to znaczenia, bo nawet jeśli jest zimna, to po włożeniu do nagrzanego piekarnika momentalnie zacznie wrzeć. Chodzi tu o parę, dzięki której flan jest tak aksamitny. Co do kwestii smarowania foremki, to zdecydowanie proszę jej nie smarować. Zwyczajnie karmel mógł by spłynąć a ma się trzymać na bokach co zagwarantuje że boki ciasta nie będą spieczone.
UsuńBardzo dziękuję pani Sylwio za odpowiedź i życzę dalszej satysfakcji w spełnianiu tak wspaniałej pasji, pozdrawiam cieplutko Gabrysia
UsuńA ja mam pytanie jak to się prezentuje w przekroju. Jadłam coś takiego we Francji, Hiszpanii i Portugalii i zawsze było gładkie, kremowe, pyszne. A raz jeden miało konsystencję, ja wiem, jakby grudki były, coś jak zważona masa, ale oczywiście nie do końca. I ta wersja zdecydowanie mi nie odpowiadała... Dlatego jestem ciekawa, czy to był przypadek, coś nie wyszło, czy tak ma być. Nie wiem czy robić :)
OdpowiedzUsuńOj chętnie wypróbowałabym ten przepis, wygląda niesamowicie i myślę, że tak samo smakuje <3
OdpowiedzUsuńMój blog
Zapewniam że smakuje wybornie. Polecam
UsuńOd robienia deserów mam męża cukiernika, he he :D Tego nie znam ale zaraz podsunę link moim rodzicom - w grudniu wylatują do Meksyku, niech sobie zapiszą na listę "rzeczy do spróbowania"! :D
OdpowiedzUsuńKoniecznie flan jest w Meksyku tak samo popularny jak u nas sernik czy karpatka
UsuńNie miałam pojęcia o czyms takim, ale wygląda pysznie :)
OdpowiedzUsuńTez mam kilka części tej książki Podróze marzeń :)
Dziękuję :)
UsuńTo wygląda tak smakowicie, że aż mi ślinka cieknie. Coś niesamowitego!
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńMniam! Pyszności!!!
OdpowiedzUsuńDziękuję
UsuńW jaki sposób go Pani wyjęła w całości? Czy sam ladnie wyjdzie po czasie w lodówce?
OdpowiedzUsuńW zadzie po wyjęciu z lodówki płaskim i cienkim nożem delikatnie przesuwam po bokach, bo flan stężeje w lodówce i przywiera do naczynia. Karmel zaś jest tak miękki że po wywróceniu na paterę sam ładnie spływa i wychodzi bez problemu.
UsuńU w i e l b i a m ! Jednak sama nie przygotowywalam , poniewaz brak mi odwagi i nie bede nawet probowac ... znajoma robi wysmienity :) i to mi wystarczy.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy artykuł. Jestem pod wielkim wrażeniem.
OdpowiedzUsuń